Πυγμαχία: 6 Αγωνιστικά Στυλ & οι Γνωστότεροι Πυγμάχοι που τα Ανέδειξαν

Αν ασχολείστε με την πυγμαχία και γενικότερα με τα μαχητικά αθλήματα είναι πολύ πιθανόν εκτός από ένα συγκεκριμένο χρόνο στην προπόνηση, να αφιερώνετε και ένα συγκεκριμένο χρόνο στο να παρακολουθείτε αγώνες πυγμαχίας – ερασιτεχνικούς ή επαγγελματικούς – στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση.

Αν ισχύει λοιπόν το παραπάνω ή αν ακολουθείτε την πορεία ενός ή περισσοτέρων αγαπημένων σας πυγμάχων, είναι πολύ πιθανόν να έχετε παρατηρήσει ένα πολύ περίεργο φαινόμενο κατά το οποίο δεν μπορεί κανείς να διακρίνει μια συγκεκριμένη ακολουθία ενός αθλητή σε επίπεδο ευκολίας – δυσκολίας επικράτησης έναντι των αντιπάλων του. 

Με πιο απλά λόγια, στην πυγμαχία δεν ισχύει ποτέ το:

• Ο X πυγμάχος νίκησε τον Ψ
• O Ψ νίκησε το Ζ
• Άρα ο X μπορεί να κερδίσει τον Z

Στα μαθηματικά το παραπάνω ισχύει πάντοτε. Στην πυγμαχία πάλι όχι..!

Και αν αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει το παραπάνω, ο λόγος είναι πολύ πιο απλός από ότι μπορείτε να φανταστείτε! Οι Αμερικάνοι τον περιγράφουν με τρεις μόνο λέξεις…

Styles make fights..!

Το παραπάνω quote είναι και ο λόγος για τον οποίο στην ιστορία του αθλήματος έχουμε παρακολουθήσει επικές μονομαχίες μεταξύ μεγάλων αθλητών των οποίων τα διαφορετικά αγωνιστικά στυλ συνέβαλαν τα μέγιστα σε εντυπωσιακό θέαμα.

Στην συνέχεια θα γνωρίσουμε τα 6 πιο αναγνωρίσιμα αγωνιστικά στυλ στην πυγμαχία καθώς και σπουδαίους πυγμάχους οι οποίοι και τα ανέδειξαν. 

1. Pressure Fighter

Εύκολα καταλαβαίνει κάποιος, μεταφράζοντας το pressure, πως σε αυτήν την κατηγορία αναφερόμαστε σε πυγμάχους που κύριο αγωνιστικό τους χαρακτηριστικό είναι η εξοντωτική πίεση που ασκούν στον αντίπαλό τους. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να πιέσεις τον αντίπαλό από να εκτελείς συνεχόμενα και μεγάλα σερί χτυπημάτων. 

Στην επαγγελματική πυγμαχία αυτό το στυλ επηρεάζει περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα στυλ που θα δούμε παρακάτω, και την κρίση των κριτών οι οποίοι στην περίπτωση ενός κοντινού παιχνιδιού γέρνουν την πλάστιγγα στον αθλητή που ήταν πιο ενεργητικός και νικητής της μάχης του κέντρου του ρινγκ.

Σε αυτό το στυλ σπάνια θα δούμε έμφαση στην άμυνα. Έτσι και αλλιώς ένας pressure πυγμάχος που σφυροκοπάει τον αντίπαλό του κατά την διάρκεια των γύρων, μοιραιά τον βάζει σε παθητικό ρόλο και ουσιαστικά του ανακόπτει την δυνατότητα εξαπόλυσης συστηματικών επιθέσεων. Λιγότερες επιθέσεις από τον αντίπαλο, λιγότερη έμφαση στην άμυνα.  

Στην ιστορία της παγκόσμιας πυγμαχίας αναδείχθηκαν πολλοί πυγμάχοι με το συγκεκριμένο στυλ. Εμείς εδώ θα αναφέρουμε τους κατά την δική μας άποψη κορυφαίους καθώς και αυτόν που θεωρούμε τον καλύτερο όλων των εποχών (το ίδιο θα πράξουμε και στα παρακάτω στυλ).

Ο Roberto Duran, Manny Pacquiao, Julio Cesar Chavez, Aaron Pryor, Carmen Basilio, Mike Tyson, Joe Frazier, Ricky Hatton, Jack Dempsey, ήταν όλοι πολύ μεγάλοι πυγμάχοι που «έσκαγαν» τον αντίπαλό τους ασκώντας πίεση από το πρώτο ώς το τελευταίο καμπανάκι.  

Ο Νο 1 pressure fighter όλων των εποχών δεν είναι άλλος από τον Henry Armstrong!

2. Out Boxer

Επόμενο αγωνιστικό στυλ της λίστας και ακριβώς το αντίθετο από αυτό του pressure fighter, είναι το out boxing. Ο πυγμάχος με αγωνιστικό στυλ το out boxing είναι σαφώς πιο τεχνικός πυγμάχος από τον pressure, με εξαιρετικό footwork καθώς έχει την άνεση να αγωνίζεται κινούμενος σχεδόν μονίμως προς πίσω και επιλέγοντας με χειρουργική ακρίβεια τις επιθέσεις του. 

Αμύνεται σχεδόν πάντα με «εξόδους» (βήματα πίσω) ενώ αν βρεθεί σε μειονεκτική θέση με την πλάτη στα σχοινιά επιλέγει τις περισσότερες φορές να αγκαλιάσει τον αντίπαλό του περιμένοντας τον διαιτητή να τους χωρίσει, και ξεκινάει πάλι να κινείται προς τα πίσω. Ορκίζονται στο αριστερό τους ντιρέκτ και πολύ σπάνια θα εκτελέσουν συνδυασμό 3 ή περισσοτέρων χτυπημάτων.

Ο Larry Holmes, Ray Leonard, Ricardo Lopez, Benny Leonard, o Pernell Whitaker, Willie Pep, Ezzard Charles, Jersey Joe Walcott ήταν όλοι πολύ σπουδαίοι out boxers.

Ο βασιλιάς του συγκεκριμένου αγωνιστικού στυλ (και γενικότερα της πυγμαχίας) ήταν ο Muhammad Ali.

3. Sluggers

Οι πυγμάχοι αυτού του αγωνιστικού στυλ παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο λόγος; Είναι αργοί, δεν είναι ιδιαίτερα τεχνίτες, δεν έχουν καλό footwork, δεν έχουν επιλογές στο παιχνίδι τους, παρόλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνοι και σχεδόν κανένας αγώνας τους δεν πάει στις κάρτες των κριτών. 

Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η θηριώδης τους δύναμη χάρις την οποία ένα μόνο χτύπημα αρκεί για να στείλει στο καναβάτσο τον αντίπαλό τους. Οι περισσότεροι sluggers μπαίνουν στην διαδικασία να «φάνε» ένα χτύπημα (με την θέλησή τους) για να βρουν κοντά και ανοικτό τον αντίπαλό τους έτσι ώστε καταφέρουν αυτό το ένα χτύπημα που θα τελειώσει τον αγώνα.

Ο George Foreman, Ronnie Lyle, Cleveland Williams, Max Baer, Iran Barkley, Ray Mercer, Jake LaMotta ανήκουν στην κατηγορία των sluggers. 

Ο Νο 1 της λίστας δεν είναι άλλος από τον Earnie Shavers.

4. Counter Puncher

Όπως και στην πρώτη κατηγορία έτσι και εδώ μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος σε τι στυλ αναφερόμαστε, μεταφράζοντας απλά τις λέξεις. Σε αυτή την κατηγορία πυγμάχων βρίσκουμε κατά γενική ομολογία τους καλύτερους τεχνικά αθλητές, που έχουν σαν βασικό πυλώνα της αγωνιστικής τους διαδρομής την άμυνα. Σχεδόν στο 100% πριν από κάθε επιτυχημένη τους επίθεση προηγείται μια επιτυχημένη άμυνα. 

Τις περισσότερες φορές ένας counter puncher δεν φημίζεται για την δύναμή του στο χτύπημα, κάτι όμως που δεν σημαίνει πως τα χτυπήματά τους δεν προκαλούν μέγιστη ζημιά. Ένα σωστά εκτελεσμένο counter χτύπημα έχει ως κύριο χαρακτηριστικό το σωστό timing, τον σωστό χρονισμό. Και λέγοντας σωστό timing εννοούμε εκείνη την απόλυτη στιγμή όπου ο επιτιθέμενος είναι ανοικτός έχοντας επιχειρήσει την δική του επίθεση.

Το μότο που τους χαρακτηρίζει είναι το «make ‘em miss, make ‘em pay».

Δείτε στο παρακάτω βίντεο σε μία από τις μεγαλύτερες τιτανομαχίες όλων των εποχών πως ο Evander Holyfield πληγώνει τον Mike Tyson με ένα δεξί ίσιο χτύπημα στο σαγόνι σ’ ένα χτύπημα ορισμό του counter. Παρατηρείστε πως δεν είναι τόσο η δύναμη του Holyfield που πληγώνει τον Tyson αλλά το απίστευτο timing κατά το οποίο ο θρύλος της πυγμαχίας με μια φανταστική προσποίηση ανοίγει τον Tyson να χτυπήσει πρώτος και να αστοχήσει (make him miss) και αστραπιαία να χτυπήσει στην κόντρα (make him pay). Σε αυτό το πανέμορφο χτύπημα ο καλύτερος σύμμαχος του Holyfield ήταν η δύναμη που έβαλε ο Tyson στο δικό του χτύπημα. 

Δείτε την φάση στο 08:00 του παρακάτω video.

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των counter punchers πυγμάχων είναι ο πόλεμος νεύρων που εξαπολύουν έναντι των αντιπάλων τους. Για να καταλάβετε εντελώς το παραπάνω αρκεί να ανατρέξετε στις δηλώσεις του αντιπάλου του Mike Tyson στον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα – Hector Mercedes. 

O Mercedes ανέφερε πως το πλάνο του ήταν να κρατήσει μακριά του τον Tyson χρησιμοποιώντας το αριστερό του ντιρεκτ και με διαρκή κίνηση αριστερά – δεξιά (lateral movement). Όταν έδωσε το πρώτο του αριστερό ντιρέκτ, ο Tyson το απέφυγε προς τα δεξιά και του έδωσε ένα δυνατό counter στο σώμα. Την δεύτερη φορά με το ντιρέκτ, εκ νέου αποφυγή ο Tyson και πάλι counter στο σώμα. Ακολούθησε και μία τρίτη. Ο Mercedes δήλωσε στο τέλος πως έπρεπε να σταματήσει την προσπάθεια να τον χτυπήσει καθώς κάθε φορά που το επιχειρούσε δεχόταν ένα δυνατό χτύπημα στο σώμα. 

Ο αγώνας έληξε με KO υπέρ του Tyson στον 1ο γύρο.

Μεγάλοι πυγμάχοι με κύριο χαρακτηριστικό τους το counter punching ήταν μεταξύ άλλων ο James Toney, Floyd Mayweather Jr, George Benton, Guillermo Rigondeaux, Juan Manuel Marquez, Archie Moore, Mike McCallum.

Ο Νο 1 πυγμάχος αυτής της κατηγορίας που ήταν και ο Νο 1 πυγμάχος που έχει αναδείξει το Μεξικό είναι ο Salvador Sanchez. Ο αιφνίδιος θάνατος του στα 23 του δεν εμπόδισε τον κόσμο της πυγμαχίας να τον κατατάξει σ’ έναν από τους μεγάλους του αθλήματος. Αν δεν έχανε την ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα θα αγωνιζόταν κάποια στιγμή στην καριέρα του τον Roberto Duran, πολύ πιθανόν στην Lightweight κατηγορία. Και τότε ένας θρυλικός pressure fighter θα αντιμετώπιζε ένα θρυλικό counter puncher. 

Το «styles make fights» σε όλο του το μεγαλείο.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο το Salvador Sanchez σε counter τεχνικές!

5. Boxer Punchers

Επόμενη κατηγορία αυτή στην οποία βρίσκουμε κατά γενική ομολογία τους θεωρητικά καλύτερους πυγμάχους που λίγο πολύ συνδυάζουν όλα τα παραπάνω αγωνιστικά στυλ.

Ένας boxer puncher έχει συνήθως φανταστικό footwork, δουλεύει μονίμως το αριστερό του ντιρέκτ, πιέζει συνεχώς τον αντίπαλο του, εκτελεί κόντρες μετά από επιτυχημένες άμυνες (counters) και όταν σετάρει τον αντίπαλο του πάνω στο δυνατό του χέρι, 99 φορές στις 100 ο διαιτητής μετράει ως το 10!

Ένα μειονέκτημα που συνήθως συναντάμε σε έναν boxer puncher είναι η δυνατότητα να διαχειριστεί ένα δυνατό χτύπημα του αντιπάλου του. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί λόγω των εξαιρετικών τους δεξιοτήτων μέσα στο ρινγκ σπάνια βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, σπάνια χάνουν τον έλεγχο του αγώνα και σπάνια δέχονται καθαρό χτύπημα.

Ο boxer puncher έχει απίστευτη αντίληψη της απόστασης που τον χωρίζει από τον αντίπαλό του και συνήθως ξεκινάει τις επιθέσεις του από έξω προς τα μέσα χρησιμοποιώντας έτσι τα βήματά του ώστε να φτιάξει παράλληλα γωνίες στον αντίπαλο, να βγει δηλαδή έξω από την γραμμή επίθεσης του αντιπάλου του και εκεί συνήθως είναι που εξαπολύει το knockout χτύπημα.

Σε αυτή την κατηγορία θα βρούμε πυγμάχους όπως ο Tommy Hearns, Julian Jackson, Gerald McLellan, Alexis Arguello, Sonny Liston, Evander Holyfield, o θρύλος της ερασιτεχνικής πυγμαχίας Teofilo Stevenson. Νο 1 αυτής της κατηγορίας είναι και ο κορυφαίος πυγμάχος όλων των εποχών Sugar Ray Robinson. 

Δείτε στο παρακάτω βίντεο highlights από προπόνηση και αγώνες του Gerald Mcclennan!

6. Switch Hitter

Τελευταία κατηγορία με τα πιο διαδεδομένα αγωνιστικά στυλ στην πυγμαχία, αυτή του switch hitter (αμφίχειρας ή αμφιδέξιος). Πρόκειται για εκείνο τον πυγμάχο που μπορεί με χαρακτηριστική ευκολία να αγωνίζεται και με τις δύο guard (έχοντας μπροστά είτε το δεξί είτε το αριστερό χέρι). 

Δεν αναφερόμαστε στον πυγμάχο που έχει δουλέψει ατελείωτες ώρες στο γυμναστήριο με σκοπό να βελτιώσει την ανάποδη guard. Μιλάμε για αυτούς έτυχαν την γενναιοδωρία της φύσης και που τους χάρισε την ικανότητα να χρησιμοποιούν και τα δύο χέρια εξίσου εύκολα. Σε αυτήν την κατηγορία βρίσκουμε ελάχιστους πυγμάχους στην ιστορία με τον Marvin Hagler να είναι ο πιο διάσημος. Τρεις ακόμα που μπορούμε να σκεφτούμε είναι ο Roy Jones Jr., Naseem Prince και ο εν ενεργεία Terence Crawford. Στις παραπάνω κατηγορίες ο Hagler και Jones θα έμπαιναν σε αυτήν των boxer punchers, o Prince στους out boxers ενώ ο Crawford στους counter punchers.

Γι αυτήν την κατηγορία πυγμάχων δεν χρειάζεται να αναλύσουμε και να αναφέρουμε πολλά πράγματα. Εκείνος που αγωνίζεται με έναν αμφίχειρα είναι ουσιαστικά σαν να αγωνίζεται με έναν ήρωα ενός video game που με το πάτημα ενός κουμπιού αλλάζει σύστημα μάχης με τον αντίπαλο του υποχρεωτικά να πρέπει να προσαρμοστεί. Και με το που το καταφέρει, o switch hitter αλλάζει πάλι guard. Το παραπάνω εφάρμοσε ο Terence Crawford στον αγώνα του με τον Κουβανό Yuriorkis Gamboa.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό ενός switch hitter είναι πως το φαινομικά λάθος footwork πάνω στην φάση, εξελίσσεται σε μεγάλη ευκαιρία εξαπόλυσης νέας επίθεσης – με τον αντίπαλο να μην την βλέπει να έρχεται τις περισσότερες φορές. Για να καταλάβετε καλύτερα το παραπάνω δείτε στο παρακάτω βίντεο τον Hagler πως στέλνει στο καναβάτσο τον Juan Roldan.

Παίζοντας με αριστερή guard εξαπολύει ένα jump κροσέ στο οποίο και αστοχεί (βρίσκει λίγο). O Roldan κάνει την τέλεια άμυνα με αποφυγή κάτω από το χτύπημα (εσκιβ) και αμέσως κάνει πίβοτ για να προσαρμοστεί στον αριστερόχειρα Hagler και να εξαπολύσει την δική του επίθεση. Ο Hagler που έχει πατήσει θεωρητικά λάθος μετά το κροσέ του, δεν προσαρμόζει τα πόδια του για να φτιάξει την guard του όπως θα περίμενε ο Roland και από δεξιογκάρντης δίνει συνδυασμό χτυπημάτων που όλα βρίσκουν στόχο. 

Ο αγώνας τελειώνει με TKO!

Δείτε την φάση στο 05:43 του παρακάτω βίντεο.

Κλείνοντας

Έχοντας διαβάσει τα παραπάνω μπορεί να σας έχει δημιουργηθεί η απορία για το ποιο στυλ είναι το αποτελεσματικότερο. Αν ξεκινάτε τώρα το μποξ κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και μην μπείτε σε αυτή την διαδικασία. Η επιλογή του αγωνιστικού στυλ στην πυγμαχία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες με πρώτο και σπουδαιότερο την δυνατότητα του προπονητή να προσαρμόσει τον αθλητή του στα διάφορα στυλ ακόμα και αν δύναται να διδάξει μόνο ένα συγκεκριμένο.

Άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η σωματοδομή του κάθε αθλητή, τα φυσικά του προσόντα, ακόμα και στοιχεία του χαρακτήρα του. Αν για παράδειγμα είστε βραχύσωμος, με πολύ δυνατή βάση και το λέει η καρδιά σας, λογικά ο προπονητής σας θα σας μάθει πως να πιέζετε, πως να σπάτε την απόσταση και τέλος να εξαπολύετε τα χτυπήματά σας σε κοντινή απόσταση.

Αν πάλι είστε ψηλός, γρήγορος, και με μεγάλα άκρα δεν έχετε καμία δουλειά να μένετε στην μάχη απλά και μόνο επειδή το ίνδαλμά σας είναι ο Mike Tyson.

Μάθετε τα βασικά της πυγμαχίας, επιμείνετε στην λεπτομέρεια και αφήστε με τον καιρό το σώμα σας και τον προπονητή σας να επιλέξουν το στυλ το οποίο και θα σας χαρακτηρίζει ως αθλητή.