3 Λόγοι Για τους Οποίους Ο Muhammad Ali Αποτελεί τον Μεγαλύτερο Αθλητή Όλων των Εποχών

Μία από τις πιο συνηθισμένες διαμάχες μεταξύ φίλων ενός αθλήματος, είναι η επιλογή του κορυφαίου αθλητή στο συγκεκριμένο άθλημα, είτε της τρέχουσας γενιάς, είτε και όλων των εποχών.

Παρακολουθήστε συζήτηση για τον καλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών και θα δείτε ομηρικές μάχες με τα ονόματα των Magic Johnson και Michael Jordan να πρωταγωνιστούν. 

Στο ποδόσφαιρο αυτά των Πελέ και Μαραντόνα. Αυτής της γενιάς Μέσι και Ρονάλντο.

Στον μηχανοκίνητο αθλητισμό Σένα και Σουμάχερ.

Στην πυγμαχία αν και οι θρύλοι που ανέδειξε το άθλημα είναι αμέτρητοι η απάντηση είναι σαφώς πιο εύκολη σε σχέση με τα περισσότερα αθλήματα. Και αυτό γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των μεγάλων πυγμάχων όποτε και αν ρωτήθηκαν για τον καλύτερο, απάντησε με τρεις λέξεις: 

Sugar Ray Robinson! 

Διαβάζοντας το παραπάνω πολλοί μπορεί να αναρωτηθείτε… και ο Muhammad Ali; 

Ο Muhammad Ali στην συνείδηση όλου του κόσμου είναι ίσως ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού που είναι μεγαλύτερος από το ίδιο το άθλημα από το οποίο αναδείχθηκε. 

Στην λίστα με τους καλύτερους πυγμάχους για όλα αυτά που έκαναν μέσα στο ρινγκ o Ali βρίσκεται στην 2η θέση πίσω μόνο από τον Robinson. Και πριν θυμώσετε για αυτό που μόλις διαβάσατε, ερωτηθείς και ο Ali για τον καλύτερο στην ιστορία απάντησε και εκείνος πως το ίνδαλμα και πρότυπο του Ray Robinson είναι ο πρώτος.

Δείτε το απόσπασμα στο παρακάτω βίντεο στο 3:21

Στην συνέχεια του άρθρου θα δούμε τρεις από τους χίλιους τρεις λόγους για τους οποίους ο Muhammad Ali αποτελεί τον μεγαλύτερο αθλητή όλων των εποχών σε όλα τα αθλήματα.

1. Σήκωσε το ανάστημα του μπροστά σ’ ένα ολόκληρο σύστημα

Στην δεκαετία του 60’ στις Ηνωμένες Πολιτείες το να έχει άποψη ένας άνθρωπος με χρώμα δέρματος διαφορετικό του άσπρου φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Βρύσες σε πάρκα για λευκούς και μαύρους, παραλίες για λευκούς και μαύρους, καθίσματα σε μέσα μαζικής μεταφοράς για λευκούς και μαύρους ήταν μια εικόνα που εθεωρείτω φυσιολογική.

Και ενώ ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έχει αφιερώσει όλη του την ζωή για να αλλάξει αυτή την αρρωστημένη νοοτροπία, ξαφνικά βρίσκει έναν πολύτιμο συμπαραστάτη, τον Muhammad Ali. Νιώθει τόσο ελεύθερος που δεν μένει σε ζητήματα όπως για το που θα κάθεται ο κόσμος στα λεωφορεία αλλά παίρνει την απόφαση να αλλάξει θρησκεία και όνομα εν μία νυκτί.

Έχοντας ασπαστεί το Ισλάμ, αλλάζει το όνομα του σε Muhammad Ali (το όνομά του ήταν Cassius Clay). «Το όνομά μου είναι Muhammad Ali, και είναι όνομα ενός ελεύθερου ανθρώπου. Απαιτώ να με αποκαλείτε με το όνομα μου όταν απευθύνεστε σε μένα». Το παραπάνω το ανακοίνωσε μερικές ώρες αφότου είχε κερδίσει τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών από τον Sonny Liston.

Η κοινότητα τον παρακολουθεί και ακολουθεί και περιμένει την επόμενη του κίνηση κυρίως εκτός ρίνγκ γιατί μέσα στο ρινγκ κερδίζει οποιοδήποτε βρεθεί στο διάβα του και το κάνει με στυλ και απόλυτα διασκεδαστικό τρόπο.

Αρνείται να καταταγεί στις ένοπλες δυνάμεις και να πάει να πολεμήσει στο Βιετνάμ

«Why should they ask me to put on a uniform and go ten thousand miles from home and drop bombs and bullets on brown people in Vietnam while so-called Negro people in Louisville are treated like dogs and denied simple human rights?»

Αποτέλεσμα αυτής του της στάσης είναι ο κόσμος, που του έχουν πει ότι ζει στην τέλεια κοινωνία και πως πρέπει να πολεμήσει για να φτιάξει και τις κοινωνίες των άλλων, αρχίζει να κοιτάει γύρω του και βλέπει φτώχεια, ρατσισμό, αστέγους και ανθρώπους χωρίς παρόν και μέλλον. Γι αυτή του την στάση η ομοσπονδία του παίρνει τον τίτλο και την επαγγελματική του άδεια. Η καριέρα του μόλις έχει τελειώσει (ευτυχώς προσωρινά).

Και εκεί που το σύστημα νομίζει πως τον έχει τιμωρήσει, εκείνος σε δηλώσεις του τονίζει πως τώρα που δεν θα περνάει αμέτρητες ώρες στην προπόνηση, θα έχει περισσότερο χρόνο να αφιερώσει στο να συνδεθεί με τον κόσμο βοηθώντας τον να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα αποδέχεται τα πράγματα.

Ο Muhammad Ali και πάλι έχει δίκιο και εκείνοι που τον ακολουθούν όλο και αυξάνονται δίνοντας του επιπλέον κίνητρο να συνεχίσει να εμφανίζεται δημόσια και χωρίς να ενοχλεί και να προσβάλλει κανέναν, να δίνει τροφή για σκέψη.

Αδιαφορούσε για τις συστάσεις των manager και promoters για τις δημόσιες εμφανίσεις του και έκανε ότι εκείνος ένιωθε και πίστευε. Τρία χρόνια μετά την αφαίρεση της άδειας του, η ομοσπονδία του επιτρέπει ξανά να πυγμαχήσει και να διεκδικήσει εκ νέου τον τίτλο που κέρδισε μέσα στον ρινγκ και έχασε έξω από αυτό. 

Παγκόσμιος πρωταθλητής την δεδομένη στιγμή είναι ο Joe Frazier.

2. Γιατί είναι ήρωας στα μάτια του κόσμου ή αλλιώς… people’s champion

Σε μια εποχή χωρίς social media και influncers για να συνδεθεί κάποιος με ένα κοινό, μία κοινότητα ή και ολόκληρο πληθυσμό ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση.

Ο Muhammad Ali, με την πρώτη ευκαιρία επικοινωνούσε με τον κόσμο αδιαφορώντας για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή, τα θρησκευτικά και πολιτικά τους πιστεύω. Έτσι κι αλλιώς αυτά που πρέσβευε δεν αφορούσαν μόνο τους μαύρους της χώρας του άλλα όλο τον κόσμο.

Αποτελούσε πρότυπο με την σημασία της λέξης και κάθε σύνδεσή του με το κοινό δεν είχε ως στόχο την αύξηση της δημοτικότητας του. Κύριος στόχος του ήταν να βοηθήσει τον κόσμο να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε τα πράγματα καθώς και να εμπνεύσει κυρίως τα παιδιά να πιστέψουν στον εαυτό τους και να καταλάβουν πως αν τα κατάφερε εκείνος, σίγουρα μπορούν να τα καταφέρουν και εκείνα, όχι μόνο στην πυγμαχία αλλά στον οποιοδήποτε τομέα και να επιλέξουν.

Πολλά χρόνια αργότερα σε αναμορφωτήριο της Νέας Υόρκης τα παιδιά – τρόφιμοι του ιδρύματος – παρακολουθούν την ταινία «Greatest» με τον Muhammad Ali να υποδύεται τον εαυτό του. Στο τέλος του έργου η διοίκηση του αναμορφωτηρίου επιφυλάσσει μία έκπληξη στα παιδιά και ο Muhammad Ali εισέρχεται στο αμφιθέατρο. Ένας 12χρονος τρόφιμος υπόσχεται στον εαυτό του πως όταν μεγαλώσει θα γίνει σαν τον Ali.

Οκτώ χρόνια αργότερα ο Mike Tyson – δώδεκα χρονών όταν γνώρισε το ίνδαλμά του – γίνεται ο νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής βαρέων βαρών στην ιστορία της επαγγελματικής πυγμαχίας. Και κάθε φορά που ο πιο σκληρός άνθρωπος στον κόσμο αναφέρεται στον Ali φορτίζεται συναισθηματικά, γιατί όπως υποστηρίζει αν δεν ήταν εκείνος το πιθανότερο ήταν να κατέληγε νεκρός σε κάποια γειτονιά του Brooklyn όπου και μεγάλωσε μέσα στην παραβατικότητα και το έγκλημα. 

Δείτε τον Mike Tyson να μιλάει για τον Ali με τρεμάμενη φωνή στο παρακάτω βίντεο: 

Και αν γνωρίζουμε ελάχιστες περιπτώσεις ανθρώπων που πέτυχαν στην ζωή τους έχοντας έχοντας σαν φάρο τον Ali, είναι απολύτως βέβαιο πως ο αριθμός των ανθρώπων που άλλαξαν την ζωή τους έχοντας σαν φάρο τον Ali και που δεν γνωρίζουμε, είναι υπερβολικά μεγάλος.

3. Γιατί ήταν ο βασιλιάς της βαριάς κατηγορίας την χρυσή εποχή των heavyweights

Ο σημαντικότερος παράγοντας για να έχει υστεροφημία ένας αθλητής και να μείνει στην συνείδηση του κόσμου ως ένας από τους καλύτερους, είναι ο ανταγωνισμός που έχει ν’ αντιμετωπίσει στην καριέρα του.

Δείτε για παράδειγμα τον μοναδικό αήττητο παγκόσμιο πρωταθλητή βαρέων βαρών, Rocky Marciano. Ήταν σπουδαίος, χτύπαγε σαν ταύρος, είχε καρδιά δέκα λιονταριών, έδωσε το νοκ αουτ του αιώνα, δεν έχασε ποτέ σε 49 αγώνες, όμως δύσκολα τον μπορεί κάποιος να τον κατατάξει σε μία λίστα με τους πέντε καλύτερους πυγμάχους βαρέων βαρών όλων των εποχών.

Ίσως ο μοναδικός λόγος για το παραπάνω είναι ο ανταγωνισμός που αντιμετώπισε στην καριέρα του. Και αν βρέθηκε στο ίδιο ρινγκ και κέρδισε πυγμάχους – θρύλους του αθλήματος όπως ο Joe Louis, Archie Moore, Jersey Joe Walcott, ήταν όλοι τους στην δύση της καριέρας τους και άνω των 40 ετών. 

Ο Muhammad Ali πάλι έζησε και πυγμάχησε σε μια εποχή η οποία χαρακτηρίστηκε ως η χρυσή εποχή των heavyweights. Ο Sonny Liston, o Floyd Patterson, o George Foreman, o Joe Frazier, o Kenny Norton, o Larry Holmes, o Earnie Shavers, o Ronnie Lyle, ήταν όλοι σπουδαίοι πυγμάχοι που από τις αρχές της δεκαετίας του εξήντα ως και τις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα (Holmes), κυριάρχησαν στην βαριά κατηγορία. 

Με εξαίρεση τον Larry Holmes τον οποίο αντιμετώπισε στην δύση της καριέρας του και έχοντας ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή για το σύνδρομο του Πάρκινσον που τον ταλαιπώρησε σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, ο Muhammad Ali τους κέρδισε όλους όντας όλοι στην ακμή τους. Και το έκανε πάντα με στυλ, πάντα με τον δικό του τρόπο.

Και το κατάφερε όχι τόσο των πυγμαχικών του δεξιοτήτων αλλά προβάλλοντας την τεράστια προσωπικότητα του μπροστά στους αντιπάλους του. Εκτός των άλλων ήταν και ο βασιλιάς των mindgames.

Στον αγώνα του με τον George Foreman στο Ζαΐρ, ο Foreman τον χτύπαγε στα σχοινιά με ότι είχε και δεν είχε. Ο Muhammad Ali στο clinching, τον αγκάλιαζε και του ψιθύριζε στο αυτί πως χτυπάει σαν κοριτσάκι. Μερικά χρόνια αργότερα σε μία συνέντευξη του ο Foreman εκμυστηρεύτηκε πως όταν μετά από ένα μεγάλο σφυροκόπημα στο σώμα, ο Ali τον αγκάλιασε και του είπε στο αυτί το παραπάνω, τότε ένιωσε πως ήταν αδύνατον να τον κερδίσει.

Ο Ali πάλι για τον ίδιο αγώνα εκμυστηρεύτηκε πως μούδιαζε το σώμα του από την δύναμη των χτυπημάτων του αντιπάλου του. Αλλά ο Foreman έπρεπε να καταλάβει το αντίθετο. Έτσι και αλλιώς το ίδιο είχε πράξει και μερικά χρόνια πριν με αντίπαλο ένα ολόκληρο σύστημα που ενώ τον πλήγωσε παίρνοντας του την άδεια, αυτός έδειξε πως αδιαφορεί για να πετύχει την αλλαγή που οραματιζόταν. 

Δείτε τον Foreman πως διπλώνει τον σάκο σε αντίστοιχη προπόνηση, για να διαπιστώσετε πως δεν χτύπαγε σαν κοριτσάκι.

Κλείνοντας

Κλείνοντας θ’ αναφερθούμε σε μία ακόμα μικρή ιστορία που ίσως είναι η καταλληλότερη για ν’ αναδείξει αυτό που πρέσβευε ο Muhammad Ali εντός αλλά κυρίως εκτός ρινγκ.

Πριν τον μεγαλύτερο αγώνα της ζωής του με τον George Foreman, ένας από τους μάνατζερς του Ali, τον επισκέφτηκε και τον ενημέρωσε για το αίτημα ενός μικρού αγοριού ονόματι Billy και που έδινε την δική του μάχη με τον καρκίνο, να συναντήσει από κοντά τον θρύλο του μποξ.

Ο Ali όντας the people’s champion, αποδέχτηκε άμεσα το αίτημα του μικρού και πήγε να τον συναντήσει. Στην κουβέντα τους κάποια στιγμή ο Ali του λέει: « Εγώ θα κερδίσω τον Foreman, εσύ θα κερδίσεις τον καρκίνο!»

Και ο μικρός του απάντησε: «Εσύ θα κερδίσεις τον Foreman, και εγώ θα πεθάνω από τον καρκίνο. Και όταν συνατήσω τον Θεό θα τον ευχαριστήσω για την μοίρα που μου επιφύλαξε, να συναντήσω τον μεγαλύτερο όλων των εποχών (the Greatest of All Time)».