7 Αγωνιστικά Χαρακτηριστικά του Mike Tyson και για να Υιοθετήσεις στο Παιχνίδι σου στην Πυγμαχία

Γενικότερα στην Ιστορία όλων των σπορ του κόσμου έχουν αναδειχθεί πολύ σπουδαίοι αθλητές οι οποίοι με τα επιτεύγματά τους μέσα στους αγωνιστικούς χώρους εκτός των άλλων αποτέλεσαν και τον κύριο λόγο για εκατομμύρια κόσμου να ξεκινήσουν το ίδιο σπορ με το ίνδαλμά τους. Και κατά γενική ομολογία αγαπημένος αθλητής δεν είναι τόσο εκείνος με κορυφαίες επιδόσεις και στατιστικά αλλά εκείνος που με τον τρόπο παιχνιδιού του συναρπάζει και καθηλώνει το κοινό. 

Για παράδειγμα ακόμα και στο πιο βαρετό άθλημα του κόσμου – το snooker – ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών βάση τίτλων και διακρίσεων δεν είναι άλλος από τον Σκωτσέζο Stephen Hendry. Ο κυριότερος όμως λόγος που το άθλημα κερδίζει νέους φίλους είναι ο συναρπαστικός και απίστευτα γρήγορος τρόπος με τον οποίο παίζει μπιλιάρδο ο Ronnie O’ Sullivan. Όταν πάλι ένας κορυφαίος αθλητής σε επίπεδο επιδόσεων, τίτλων και διακρίσεων είναι και παράλληλα συναρπαστικός στον τρόπο παιχνιδιού του δεν μπορεί παρά ν΄αποτελεί το απόλυτο ίνδαλμα.

Στην πυγμαχία ποικίλουν οι γνώμες για τον καλύτερο πυγμάχο βαρέων βαρών στην ιστορία. Κάποιοι έχουν στην κορυφή τον Mohammad Ali, κάποιοι άλλοι τον Larry Holmes, κάποιοι τον Joe Louis, κάποιοι τον Mike Tyson. Σε πιθανή ερώτηση για τον πιο συναρπαστικό πυγμαχό στη βαριά κατηγορία στην ιστορία της πυγμαχίας η απάντηση είναι σχεδόν μη συζητήσιμη… ο Mike Tyson. 

Όσο περιληπτικοί και αν προσπαθήσουμε να είμαστε, είναι αδύνατον να αναλύσουμε την ιστορία του Tyson σε ένα άρθρο. Έχουν γραφτεί πολλά βιβλία, έχουν γυριστεί πολλές ταινίες με τη βιογραφία του, έχουν γραφτεί χιλιάδες άρθρα, και πάλι κάτι λείπει.

Εμείς σε αυτό το άρθρο θα μείνουμε αυστηρά στα του αγωνιστικού στυλ. Πιο συγκεκριμένα θα δούμε 7 χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του τα οποία και μπορείτε να υιοθετήσετε στο δικό σας παιχνίδι.

1. Guard με ψηλά τα χέρια

Το πρώτο αγωνιστικό χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του Mike Tyson ήταν η guard με τα χέρια πολύ ψηλά στο κεφάλι. Η διαφορά με την κλασσική guard στη πυγμαχία όπου ο πυγμάχος τοποθετεί τα χέρια του στο πλάι και με το μπροστά χέρι τοποθετημένο λίγο πιο μπροστά, ο Tyson τοποθετούσε τις γροθιές του μπροστά στο πρόσωπο του κολλημένες στα ζυγωματικά του. Το γνωστό σε όλους peekaboo που δημιούργησε ο θρυλικός προπονητής του, Cus D’Amato ήταν ένα στυλ σχεδιασμένο για κοντινή μάχη ιδανικό κυρίως για πιο βραχύσωμους αθλητές με κύριο χαρακτηριστικό του την αφόρητη πίεση έναντι του αντιπάλου. 

Ο Mike Tyson που για τους περισσότερους ήταν ένας pressure πυγμάχος ήταν και ένας φανταστικός counter. Με αποφυγές και εσκιβ απεύφευγε την συντριπτική πλειοψηφία των χτυπημάτων του αντιπάλων του και όταν το κατάφερνε, εξαπολούσε τις δικές του επιθέσεις. Στις περιπτώσεις πάλι που οι άμυνες του ήταν πιο αργές από τα χτυπήματα που δεχόταν, η guard με τα χέρια ψηλά ήταν εκεί για να τον προστατεύσει.

Όσο καλό footwork και όση καλή αντίληψη και αν έχετε στο παιχνίδι σας, τα γάντια ψηλά στο κεφάλι αποτελούν την ευκολότερη και πιο αποτελεσματική άμυνα στην πυγμαχία.

2. Άμυνα στο τέλος της επίθεσης

Σε συνέχεια στα της άμυνας, δεύτερο χαρακτηριστικό του Mike Tyson ήταν το γεγονός πως ένας συνδυασμός του τελείωνε σχεδόν πάντα με αποφυγές και εσκιβ ακόμα και αν ο αντίπαλός του δεν επιχειρούσε να τον χτυπήσει. Κάθε του επίθεση δηλαδή τελείωνε πάντα με άμυνα. Και όταν μετά την άμυνα ξεκίναγε νέα δεύτερη επίθεση, πάλι τελείωνε με νέα άμυνα.

Με αυτόν τον τρόπο ο Tyson αποτελούσε υπερβολικά δύσκολο στόχο για τους αντιπάλους του ενώ παράλληλα ήταν μονίμως σε θέση να εξαπολύσει και νέες επιθέσεις. Δείτε στο παρακάτω βίντεο σε προπόνηση σάκου πως δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο να εκτελέσει τεχνικές άμυνας (αποφυγές και εσκιβ) παρά να χτυπήσει τον συνδυασμό που του υποδεικνύει ο προπονητής του.

Και δείτε πως αυτή η προπόνηση έχει εφαρμογή στον αγώνα (στο 1:30 του βίντεο)

Προσπαθήστε να βάλετε την άμυνα στο τέλος της κάθε επίθεσης σας και θα παρατηρήσετε το παιχνίδι σας να αλλάζει επίπεδο έχοντας περισσότερες ευκαιρίες να περάσετε τα χτυπήματα στον αντίπαλό σας την ίδια ώρα που εκείνος αδυνατεί να βρει στόχο στα δικά του.

3. Επίθεση από «γωνίες» 

Αυτό κακά τα ψέματα είναι για αθλητές που έχουν γράψει κάποιες ώρες στην προπόνηση και δεν αφορά τους αρχάριους που μόλις ξεκίνησαν τις προπονήσεις. Με πολύ απλά λόγια λέγοντας επίθεση από «γωνίες» εννοούμε την επιτυχημένη προσπάθεια ενός πυγμάχου να βγει εκτός της γραμμής επίθεσης του αντιπάλου του χρησιμοποιώντας το κατάλληλο footwork. Με ακόμα πιο απλά λόγια όταν ένας πυγμάχος καταφέρει να φτιάξει γωνία στον αντίπαλο του, αυτός έχει αντίπαλο μπροστά του να χτυπήσει ενώ ο αντίπαλός του όχι.

Ο Mike Tyson έφτιαχνε γωνίες στους αντιπάλους κατά ριπάς! Και όταν το έκανε και γνωρίζοντας πως στη γωνία ο αντίπαλός του ήταν αδύνατον να τον χτυπήσει, έδινε τα χτυπήματα του με τις χειρότερες προθέσεις. Ο D’Amato το περιέγραφε ως «Let your punches go with bad intention».

Αν είστε αρχάριος αθλητής μείνετε στα βασικά βήματα της πυγμαχίας. Αν όμως έχετε μία άνεση με το footwork σας βάλτε στο παιχνίδι σας τις γωνίες. Μπορεί να γίνουν με χίλιους δυο τρόπους. Αυτό που πρέπει να έχετε κατά νου είναι πως το βασικότερο κριτήριο για την επιλογή των γωνιών που θα επιχειρήσετε να φτιάξετε στον αντίπαλο είναι η σωματοδομή σας και το αγωνιστικό σας στυλ. Αν για παράδειγμα είστε ψηλός και «μακρύς» αθλητής μην αντιγράψετε τα side steps του Mike Tyson. Το πιθανότερο είναι να σας βολέψουν οι «έξοδοι» στα αριστερά και τα δεξιά. Και ο πιο αρμόδιος για να σας βοηθήσει σε αυτή την προπόνηση είναι ο προπονητής σας.

4. Κέντρο του ρινγκ

Ένα ακόμα βασικό αγωνιστικό χαρακτηριστικό του Mike Tyson ήταν η κυριαρχία του κέντρου του ρινγκ. Αυτό είναι κάτι που το ζητάνε όλοι οι προπονητές του κόσμου σε αθλητές και αθλήτριες όλων των επιπέδων ακόμα και αν πρόκειται για προπονητικά sparring. Για να καταλάβουμε καλύτερα τη σημασία της κυριαρχίας του κέντρου του ρινγκ, φανταστείτε πως αν σ’ έναν αγώνα με δυο ίδιους σε δυναμική αθλητές, ο νικητής στο τέλος θα είναι αυτός που κέρδισε την μάχη του κέντρου του ρινγκ. Είναι σπάνια η περίπτωση που ένας πυγμάχος έχει τον έλεγχο έχοντας σαν στυλ τα πίσω βήματα την ώρα του fight. Τέτοιοι πυγμάχοι ήταν ο Muhammad Ali, ο Sugar Ray Leonard, ο Larry Holmes. 

Τον Mike Tyson πάλι, και κυρίως κατά την περίοδο της ακμής του, δεν κατάφερε ποτέ κανένας να τον «backάρει» και να του κερδίσει το κέντρο. Ο πρώτος που το κατάφερε ήταν και αυτός που σόκαρε την παγκόσμια κοινότητα της πυγμαχίας βγάζοντας τον ΚΟ στον μεταξύ τους αγώνα – ο Buster Douglas. Ο Douglas που πριν μερικές μέρες είχε χάσει τη μητέρα του ήταν ο πρώτος αντίπαλος του Tyson που δεν τον φοβήθηκε και τον πίεσε κερδίζοντας την μάχη του κέντρου του ρινγκ. 

Πολύ σημαντικό λοιπόν χαρακτηριστικό για το παιχνίδι σας η πίεση στον αντίπαλο, η κυριαρχία του κέντρου του ρινγκ και σχεδόν πάντα πρώτος στην επίθεση.

5. Αριστερό ντιρέκτ έξω από την guard

Αν κάνετε ένα debate και ρωτήσετε 100 φίλους της πυγμαχίας για το ποιο ήταν το πιο χαρακτηριστικό χτύπημα του Mike Tyson το 99% των απαντήσεων θα εναλλάσσεται μεταξύ των κροσέ και των άπερκατ. Έτσι και αλλιώς το 99% των νοκ άουτ του προήλθαν από κάποιο κροσέ, άπερκατ ή συνδυασμό των δύο. To πιο σημαντικό όμως όπλο στη φαρέτρα του ήταν το αριστερό του ντιρέκτ. Και ο Mike Tyson είχε ένα φανταστικό αριστερό ντιρέκτ. Όντας σχεδόν σε όλους του τους αγώνες ο πιο κοντός αθλητής και κατά φύση και προπόνηση πυγμάχος κοντινής μάχης, ο Tyson έπρεπε να χρησιμοποιεί τεχνικές να σπάσει την απόσταση να μπει κοντά στον αντίπαλο και εκεί να αρχίσει την «κατεδάφιση».

Και δεν υπάρχει καλύτερος να σπάσει κάποιος την απόσταση από το να χρησιμοποιήσει το αριστερό του ντιρέκτ. Πολύ εύλογα θ΄ αναρωτηθείτε πως όντας πιο κοντός και με μικρότερο reach (άνοιγμα χεριών) ένας πυγμάχος μπορεί να σπάσει την απόσταση χρησιμοποιώντας το αριστερό του ντιρέκτ; Η απάντηση είναι με μία φανταστική παραλλαγή του βασιλιά των χτυπημάτων στη πυγμαχία – το αριστερό ντιρέκτ έξω από τη guard.

Σε αυτό το χτύπημα ο πυγμάχος αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να βγει λίγο εκτός της γραμμής επίθεσης του αντιπάλου και να δώσει το ντιρέκτ ιδανικά και με βήμα προς τα μέσα. Αν αντίπαλος δεν αντιδράσει, το ντιρέκτ θα βρει στόχο και η απόσταση θα έχει σπάσει. Αν πάλι ο αντίπαλος αντιδράσει, το χτύπημα του 99 στις 100 δεν θα βρει στόχο. Θυμηθείτε την τεχνική… δίνοντας το ντιρέκτ έξω από τη guard προσπαθούμε να βγούμε και λίγο προς τα δεξιά, έξω από τη guard. 

Ο Tyson με βάση αυτή τη τεχνική καθώς και παραλλαγές της (στο σώμα, διπλό αριστερό με το δεύτερο έξω από τη guard κλπ) έσπαγε την απόσταση με χαρακτηριστική ευκολία ακόμα σε με αντιπάλους που είχαν φανταστικό, μακρύ αριστερό ντιρέκτ.

Πριν όμως ξεκινήσετε να δουλεύετε το αριστερό σας ντιρέκτ έξω από τη guard, φροντίστε να έχετε γράψει ώρες προπόνησης στο βασικό χτύπημα στην πιο απλή του μορφή.

6. Μεγάλοι συνδυασμοί χτυπημάτων με κλιμάκωση

Όσες φορές και αν ρωτήθηκε ποιο είναι το μυστικό πίσω από το νοκ άουτ χτύπημα, σχεδόν ποτέ δεν ανέφερε τη δύναμη ως κύριο παράγοντα. Συνήθιζε να λέει πως το νοκ άουτ χτύπημα είναι αυτό που δεν βλέπει ή δεν περιμένει ο αντίπαλος. Δείτε στο παρακάτω βίντεο να εξηγεί το παραπάνω δείχνοντας στο δημοσιογράφο πως για παράδειγμα όλα τα γρήγορα χτυπήματα χαμηλά στο σάκο (σώμα) τα δίνει για να πιάσει το ένα και δυνατό χτύπημα ψηλά στο σάκο (κεφάλι).

Η μεγάλη ροή στα χτυπήματα, γενικά μόνο πλεονεκτήματα μπορεί να έχει. Ένα πλεονέκτημα είναι πως αναγκάζει τον αντίπαλο να αμυνθεί τόσες φορές όσα και τα χτυπήματα. Άρα μία άμυνα σε ένα μονό χτύπημα είναι μια εύκολη άμυνα. Ένα σερί για παράδειγμα τεσσάρων χτυπημάτων απαιτούν από τον αμυνόμενο τέσσερις άμυνες. 

Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι πως τα μεγάλα σερί χαλάνε την ισορροπία του αμυνόμενου. Και ως γνωστόν η ισορροπία στο μποξ είναι η βάση για την οποιαδήποτε ενέργεια ενός πυγμάχου. 

Σε αυτή την περίπτωση είναι που χρειάζεται και η κλιμάκωση στο σερί χτυπημάτων. Και λέγοντας κλιμάκωση αναφερόμαστε στην σταδιακή αύξηση ταχύτητας και δύναμης στα χτυπήματα. Με κλιμάκωση στο σερί ένας πυγμάχος αναγκάζει πρωτίστως να θέσει εκτός ισορροπίας τον αντίπαλό του έτσι ώστε να έχει περισσότερες πιθανότητες να πιάσει το τελευταίο χτύπημα που λόγω κλιμάκωσης είναι το πιο γρήγορο και πιο δυνατό. Αυτό το χτύπημα είναι αυτό που θα φέρει και το νοκ άουτ. 

Βάλτε μεγάλα σερί στο παιχνίδι σας έχοντας πάντα σαν στόχο την κλιμάκωση. Και δεν υπάρχει πιο ωραία προπόνηση για να το πετύχετε απ΄την προπόνηση στο σάκο.

7. Επίθεση στο σώμα

Οι Αμερικάνοι έχουν μια ρήση που περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη σημασία των χτυπημάτων στο σώμα:

«Kill the body and the head will die»

Βλέποντας τον Tyson να αγωνίζεται και τις προθέσεις του στα χτυπήματα που εξαπολούσε στους αντιπάλους του στο σώμα, θαρρείς πως ο Cus D’Amato τον έβαζε να το γράφει καθημερινά 100 φορές σε μορφή τιμωρίας για να το εμπεδώσει.

Το βασικό χαρακτηριστικό των χτυπημάτων στο σώμα είναι πως λειτουργούν αθροιστικά σε επίπεδο φθοράς στον αντίπαλο. Του κλέβουν σιγά – σιγά τις ανάσες, την ταχύτητα στα πόδια, και γενικά φθείρουν τον αντίπαλο με τρόπο που με γυμνό μάτι δεν φαίνεται αλλά συμβαίνει από το πρώτο κιόλας χτύπημα.

Και εδώ υπάρχει η ρήση που περιγράφει το παραπάνω:

«Chopping down the tree»

Ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα των συστηματικών επιθέσεων στο σώμα είναι πως ο αντίπαλος υποσυνείδητα κατεβάζει τα χέρια να αμυνθεί όσο πιο καθαρά γίνεται, αφήνοντας εκτεθειμένο το κεφάλι. Σε αυτήν την περίπτωση ενεργοποιείται η τεχνική που περιγράψαμε λίγο πιο πάνω – η κλιμάκωση με δυνατό το τελευταίο χτύπημα – σε αυτή την περίπτωση στο κεφάλι.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο πως ο Mike Tyson βγάζει νοκ άουτ τον Mike Jameson στην μεταξύ τους μονομαχία. Πολύ χαρακτηριστικός αγώνας που περιγράφει τα όσα μόλις περιγράψαμε για τη σημασία των επιθέσεων στο σώμα του αντιπάλου.

Κλείνοντας

Ένα πολύ μεγάλο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι μαθητές – κυρίως οι αρχάριοι – είναι να προσπαθούν να αντιγράψουν κινήσεις και τεχνικές που εφαρμόζουν τα ινδάλματά τους μέσα στα μεγαλύτερα ρινγκ του κόσμου. Αυτό που πρέπει πρωτίστως να έχετε κατά νου είναι πως αυτό που βγάζει πανεύκολα ένας αθλητής παγκόσμιας κλάσης μέσα στο ρινγκ, το βγάζει κυρίως λόγω των αμέτρητων ωρών προπόνησης που έχουν προηγηθεί μέσα στο γυμναστήριο ή την σχολή.

Μην προσπαθήσετε ποτέ να αντιγράψετε το ίνδαλμά σας μόνο και μόνο επειδή σας συναρπάζει αυτό που κάνει στους αγωνιστικούς χώρους. Εν αντιθέτως τελειοποιήστε τα βασικά και με τον καιρό θα διαπιστώσετε πως έχοντας το σωστό τεχνικό υπόβαθρο, θα είστε σε θέση να βγάλετε και εσείς τεχνικές που κάποια στιγμή ζηλέψατε βλέποντας επαγγελματική πυγμαχία στην tv ή το διαδίκτυο.

Και η παραπάνω λίστα προσφέρεται για να πάρετε και εσείς κάτι από τον πιο συναρπαστικό πυγμάχο βαρέων βαρών όλων των εποχών – τον Iron Mike Tyson!